سایت ثبت نام قالی بافی قالی بافی, ثبت نام آزمون قالی بافی قالی بافی, ویدیو آموزش قالی بافی, آموزش قالی بافی تصویری, از دیرباز در فراسوی مرزهای کشورمان، هرگاه سخن از هنر ایرانی به میان آمده است، نام قالی ایران بر لبها نقش بسته است. در بسیاری از اقلیمهای دور و نزدیک، طی قرنهای متمادی، قالیهای ظریف با نقشهای ساحرانه، شناسنامه ایران بود. این بدان معنی نیست که دیگر هنرهای ما مانند معماری، خطاطی و کاشیسازی، شالبافی و … از ارزش جهانی برخوردار نیست و در محافل هنری دنیا مقامی ندارد. لیکن بدان سبب که قالی ایران از قدیم جنبه اقتصادی داشته و توسط تجار ایرانی و خارجی به بازارهای دنیا عرضه شده است، شناسایی مردمی که قالی ایران را از نزدیک دیده و از آن به عنوان تزئین منازل و کاخهای خود استفاده کردهاند، بالطبع نسبت به سایر هنرها بیشتر و ملموستر است. قالی ایران، چون فراخنای این سرزمین پر از تنوع و تمایز است اما در ساختمان بافتههای مراکز قالیبافی ایران با تمام بعد مسافت، وجوه مشترکی از نظر مصالح و فن وجود دارد. این وجه مشترک، پیوندی نهانی و نامریی بین جلوههای متفاوت هنر قالیبافی ایران به وجود میآورد و به قالیهای ایران با هر نقش و نگار و در هر شیوهای که خلق شدهاند، هویت میبخشد اما ویژگیهایی را در فرآوردههای مناطق گوناگون باید در نظر داشت، همین ویژگیهاست که دست خبرهها و آشنایان به فن قالیبافی را در شناخت محصول این هنر بازگذاشته است و همین خصوصیات به اصطلاح شناسنامه قالی است که در رجرج آن و خطخط نقشهایش منعکس میگردد. واضح است که جامعهشناسی قالیبافی در آشنایی با شناسنامه آن نقش بسیار موثر دارد. نتیجه کلام این که شرایط اقلیمی و نیز بنیادهای فرهنگی و قومی هر منطقه در تمامی هنرهای آن از جمله هنر قالیبافی تأثیر بسزایی دارد و آثار آن را به وضوح در آفریدههای دست مردم مناطق مختلف میتوان دید و از یکدیگر جدا کرد. مثلا در هر خط فرشی که در فلان منطقه کوهستانی بر دار قالی و در لابهلای تار و پود آن جان گرفته است صلابت و خشونت کوهستان را آشکارا میتوان دید و بالعکس لطافت را در آن دیگری که در شهر گلها بافته شده است لمس کرد و از شیوه و مصالحی که در بافت قالی به کار رفته محل بافت آن را معین نمود. یادآور میشویم که امروزه نباید از نقش ارتباطات در همه موارد غافل بود. سهولت طی مسافات دور و مهاجرت مردم از نقطهای به نقطه دیگر به این هنر نیز امکان پویایی میدهد، لیکن وقتی استاد تبریزی در کرمان قالی میبافد اگر نقشه و مصالح هم کرمانی باشد، بافت، کار دست استاد تبریزی است و منکر این امر نمیتوان شد. در حال حاضر بخشی از ظریفترین و زیباترین قالی ایران و جهان در کرمان بافته میشود، البته این بهنظر گروهی نوعی اغراق به شمار میآید، چه آنان فرشهای بافت مشهد و فرشهای اعلای کاشان و تبریز را ملاک عمل قرار میدهند و ادعای منحصربهفرد بودن قالی کرمان را رد میکنند ولی بسیارند هنوز خبرگانی که به کرمان بهعنوان مرکز نفیسترین فرشها مینگرند. ● ویژگیهای فرش کرمان پشم یا خامه برای بافت فرش کرمان اصولا نرم و نتابیده تدارک میشود، خامه نتابیده خامهای است که پس از چیدهشدن از پشت گوسفند و گذراندن مراحل رنگرزی بدون اینکه آن را بتابند و بهصورت رشته درآورند، مورد استفاده قرار میگیرد. حسن خامه نتابیده در این است که نرم و ظریف است و بافته شده آن خوشنماست. در صنعت قالیبافی کرمان معمولاً دو نوع پشم بهکار میرود: ۱) پشم را مستقیماً از پشت گوسفند میچینند و مورد استفاده قرار میدهند. این نوع پشم را پشم زنده میگویند. پشم زنده معمولاً دوگونه است: بهاره و پاییزه. ۲) پس از ذبح گوسفند پشم آن را هنگام دباغی پوستش، بهوسیله آهک جدا میکنند. نوع اخیر را اصطلاحاً پشم مرده مینامند. پشم مرده معمولا زبر و زمخت و انعطافناپذیر است و به سبب تأثیر مواد آهکی در مقابل رنگ هم مقاومت میکند، در نتیجه دیرتر و کمتر رنگ میگیرد. تار و پود تار و پود فرش کرمان نیز مانند سایر فرشها از پنبه است، چه پنبه در برابر کششدار قالی مقاومتر از پشم است و باعث نمیشود که تارها منعطف و در نتیجه شل شوند. پود قالی کرمان هم از پنبه است.
آموزش قالی بافی pdf, آموزش قالی بافی رایگان, فایل pdf آموزش قالی بافی, فیلم آموزش تصویری قالی بافی, دستگاه قالیبافی در کرمان از دستگاه گردان استفاده میشود. در این دستگاه تیرهای بالایی و پایینی به وسیله یک اهرم در جای خود میگردند، «تیرهای دستگاه از تنه تراشیده و صاف شده چنار است. یک میله چوبی و گاه آهنی از لای هر یک از دو سر چلهها میگذرد و بهوسیله تسمه یا به طریق دیگر به تیر بالا یا پایین استوار میگردد. آنگاه تیر را میگردانند تا چلهها محکم کشیده شود به تدریج که کار بافتن قالی پیش میرود، آن را دور تیر پایین میپیچند. امتیاز این دستگاه در این است که قالی را به هر طولی که خواسته باشند میتوان بافت و حال آنکه در دستگاه تبریزی حداکثر درازی قالی ناچار از دو برابر فاصله تیرها کمتر است. از آن گذشته، در این دستگاه با چرخاندن تیرها به وسیله اهرم کشش تارها یکنواختتر صورت میگیرد تا با گره. در نتیجه لبه یا لواره قالی راستتر از کار درمیآید. از ضمائم هر دستگاه تیر یا میلهای است بهنام هاف که تارها یک در میان به آن مربوط است. «هاف» یک جفت است و حرکت آنها بهوسیله آلتی به نام کمان، به طور مکانیکی، مانند دستگاه پارچهبافی، انجام میگیرد و وقت کمتری صرف آن میشود. در کرمان برخلاف تمام نقاط قالیبافی، قالی سهپوده بافته میشود، در حالی که در نقاط دیگر معمولاً دو پود یا یک پود بهکار میرود.» در کنار دار قالی ابزاری هم مخصوص این فن وجود دارد، چاقوی بافندگی که گونهای از چاقوی معمولی است و برای بریدن سرنخ به کار میرود. دیگر افزار شانهمانندی است به نام «دفتین» که پس از بافتهشدن هر رج و گذراندن پود با آن بر لابهلای تارها میکوبند تا پود بهخوبی جای بگیرد. دفتین از تیغههای آهنی به پهنای دوسانت تشکیل میشود که یک سر آنها بههم چسبیده و مانند دسته شده است و سر دیگر آنها مانند شانهباز است و برای کوبیدن پود به کار میرود. در کرمان پس از آنکه با دفتین پودها را زدند، با کبه کند تیغهای که از طرف تیز آن نخها را میبرند بر پودها میکوبند تا خوب جای بگیرند. مقراض پرداختکردن قالی نیز از ابزار بافندگی است که البته اشکال متفاوت دارد و برای چیدن سر ریشهها و پرداخت قالی بهکار میرود. در کرمان قالی را پس از پیادهکردن از دستگاه پرداخت میدهند و این نیز یکی از ویژگیهای فرش کرمان است.
راه اندازی قالی بافی در منزل, کسب درامد از قالی بافی در منزل, آموزش رایگان قالی بافی, دانلود رایگان کتاب قالی بافی,
● طرح های شکسته و گردان قالی از نظر طراحان و برخی کارشناسان فرش، طرح های قالی به دو شیوه کاملاً متمایز از یکدیگر قابل تقسیم بندی است: ۱) شیوه روستایی (طرح های شکسته یا هندسی) ۲) شیوه شهری (طرح های گردان یا منحنی) در بعضی طرح ها این دو شیوه با یکدیگر آمیخته شده و شیوه ی تقریباً تلفیقی را با نام طرح شکسته گردان به وجود آورده که به توضیح هر یک می پردازیم: ● طرح های شکسته: (روستایی یا هندسی) این طرح ها که سه خط افقی، قائم و مایل را شامل می شوند، جزء ابتدایی ترین و قدیمی ترین طرح هایی هستند که به ذهن هنرمندانِ طراح راه یافته است. خط افقی شامل یک ردیف گره است که پهلو به پهلوی هم قرار می گیرد. خط عمودی (یا قائم ) مشتمل بر یک ردیف گره است که بالای دیگری به روی یک جفت تار یا چله بسته می شود. خط اریب (مایل) نیز که یک ردیف گره را شامل می شود، به تناوب یکی در بالا و یکی در کنار قرار می گیرد و یک زاویه ۴۵ درجه را تشکیل می دهد. نقشه های شکسته به واسطه سادگی مورد توجه بسیاری از روستاییان است. اما هنوز در آسیای میانه، ترکیه، قفقاز و ایلات و عشایر ایران کاربرد فراوان دارد. شاید یکی از دلایل گرایش روستاییان به این گونه طرح ها این باشد که از طرح های شکسته، بدون ترسیم بر روی کاغذ نیز می توان استفاده کرد و به مهارت بسیار، نیاز نیست. در صورتی که طرح های گردان حتماً باید بر روی کاغذ رسم شود، تا بتوان از آن استفاده کرد. ● طرح های گردان: (شهری یا منحنی)
دانلود رایگان نقشه ی قالی بافی, دانلود رایگان مستند قالی بافی, فیلم آموزش قالی بافی رایگان,
طرح های گردان با کمک گرفتن از خطوط منحنی به وجود می آیند. این نقش ها از ابتدای قرن نهم بسیار مورد توجه قرار گرفته اند، با استفاده از گل و بته ها و شاخه های دوار ساده و ابتدایی، به سرعت مراحل تکامل را پیموده اند. ایجاد نقش های گردان تنها توسط طراحان ماهر و بر روی کاغذهای نقشه کشی میسر است و بافنده نیز برای خواندن نقشه و بافت آن، باید از مهارت ویژه ای بهره مند باشد. امروزه کاغذهای طراحی در اندازه های گوناگون کار نقشه پردازی طرح های گردان را بسیار آسان کرده است. واحد نقشه، ورقی است شطرنجی که در اندازه های مختلف به خانه های مربع شکل کوچکی تقسیم شده است، هر مربع نیز به نوبه خود به مربع هایی بسیار کوچک (هر ضلع ۱۰ خانه، جمعاً ۱۰۰ خانه) تقسیم شده اند. هر خانه کوچک نشان دهنده یک جفت تار، یا یک گره است. اوراق نقشه در طول نزدیک به یک قرن مراحل مختلفی را طی کرده تا به شکل امروزی برای همگان مورد استفاده قرار گرفته است. تا دوران انقلاب مشروطیت و رواج صنعت چاپ، همه نقشه ها را با دست خط کشی می کردند و بیشتر مرسوم بود که اول نقاش، نقشه دلخواه را نقاشی می کرد و بعد کسی که کارش جدول بندی بود خط های عمودی و افقی را با مرکب و به اندازه دلخواه – به نسبت ریزبافی قالی – روی صفحه نقاشی ترسیم می کرد و چهارخانه های هر گروه و هر رنگ را در می آورد. این شیوه برای نقاش آسان تر و برای بافنده دشوارتر بود، چرا که خط کش و چهارخانه سازی پس از نقاشی، گاه موجب می شد یک گره در دو چهارخانه جا گیرد – نیم گره در یک چهارخانه و نیم دیگر در چهار خانه دیگر – و بافنده به دشواری می توانست با این نقشه ی نامیزان کار کند. از این رو و از همان ابتدای کار استادان و هنرمندان سبک «نقطه زنی» را ابداع کردند. اساس این سبک بر آن بود که روی کاغذ شطرنجی ترسیم شده، هر گره را بی کم و کاست و بی آنکه یک چهارخانه میان دو گره مشترک باشد، به صورت یک نقطه رنگی در چهارخانه ها جای می دهند. رواج این شیوه کار بافندگی را آسان تر و دقیق تر و وسیع تر کرد، هر چند که نقطه زنی برای نقاش بسیار دشوار بود. شاید همین دشواری کار سبب شد که همه نقاشان خود را مرد این میدان نیافتند و شیوه ی دیگری که کار نقاشی را آسان تر می کرد و به سبک «دوره گیری» معروف است، پدید آوردند. در شیوه ی دوره گیری به جای آنکه هر گره یک نقطه شود، گره های همرنگ را تا چهار خانه امتداد می دهند، بنابراین رنگها و گره ها به هم پیوسته می شود و بافنده به دشواری می تواند جای درست و دقیق پاره ای از گره ها را معلوم کند و به همین سبب است که شبیه سازی در قالی بافی بدون نقطه زنی، میسر نمی شود. پس از این که کاغذ های شطرنجی چاپی به بازار آمد، از حدود شصت سال پیش، بیشتر نقاشان به شیوه دوره گیری گرویدند.